In Santiago de Compostela
Door: Dimphy
Blijf op de hoogte en volg Dimphy
28 Augustus 2015 | Spanje, Santiago de Compostella
Hallo allemaal,
Het was weer bijzonder in Santiago aan te komen! Ik was zonet nog op het plein en als je dan die blije gezichten ziet van de nieuwe aankomers, ik weet hoe ze zich voelen! In Bandeira was dus een hele fijne en schone herberg. De twee Duitsers en ik waren de enige pelgrims. Ik heb ´s avonds nog gezellig wat met hen gedronken. We zouden elkaar de volgende dag weer ontmoeten in de volgende herberg in Outeiro. Die dag zouden we een steile afdaling én een steile klim krijgen. De afdaling was inderdaad behoorlijk, de klim viel mee. De route opnieuw door mooie bossen. Ook steeds meer eucalyptusbossen. Dat ruikt heerlijk! Deze bomen zijn aangeplant, maar niet tot ieders genoegen. Ze verdringen de natuurlijke vegetatie te veel. Maar erdoorheen lopen is wel mooi.
De herberg in Outeiro was weer voller. Maar er is daar niets te krijgen, geen winkel en op ruim een half uur lopen pas een bar. De hospitalera biedt boccadillo´s (belegd stokbrood) of kleine hapjes aan. Nu is mijn noodvoorraad (noodles) alsnog in de laatste herberg van pas gekomen. Later zagen we dat de hospitalera toch ook spaghetti maakte, maar het voelde beter de noodles op te eten: niet voor niets de hele tijd meegedragen! Ik heb een fles wijn gekocht (kon in de herberg) en die samen met de Duitsers opgedronken.
En toen de laatste etappe: 17,5 kilometer naar Santiago. Toch nog wel wat stijgingen als toetje, weer mooi bos en eucalyptus. De laatste dagen was het licht regenachtig. Dan is regenkleding wel prettig, maar ook wel wat warm. Omdat het helemaal niet koud was en het steeds zachter ging regenen, heb ik het erop gewaagd en mijn regenkleding weer uitgedaan.
Tegen 13.00 uur was ik voor de kathedraal. Ondertussen regende het wel weer. Maar tussen de buien door toch foto´s kunnen maken.
Omdat ik een dag eerder ben aangekomen dan gepland, moest ik voor de nacht van woensdag op donderdag nog een slaapplek zoeken. Ik had ´s morgens al enkele herbergen opgebeld, maar die waren vol. Maar als je aankomt, word je altijd wel aangesproken door mensen die een kamer aanbieden. En zo liep het ook! Een nette mevrouw sprak me aan, zij had een pension met slaapkamer en eigen badkamer. En heel dichtbij de kathedraal. Daar ben ik op ingegaan. Er was daar ook nog een Belgisch echtpaar. Het zag er heel schoon uit, maar helaas merkte ik de volgende ochtend dat ik toch weer wat beten van waarschijnlijk dan bedwantsen had opgelopen, er waren in ieder geval geen muggen in de kamer. Het Belgische echtpaar heeft 2 weken in een herberg op de Camino Francés gewerkt en vertelden dat de bedwantsen toch een echte plaag aan het worden zijn. Maar goed, nu overnacht ik zoals gepland de laatste twee nachten in het Seminario Hospederia San Martin en daar heb ik voorgaande jaren en ook nu goede ervaringen mee. En een lekker ontbijtbuffet!
Gisteren heb ik een leuke dag in Santiago doorgebracht. Mieke Schrieks werkt momenteel als vrijwilligster in het pelgrimbureau. Gisterenochtend was ze vrij, dus hadden we afgesproken. Eerst nam ze me mee naar de Engelse mis in een zijkapel. Een heel bijzondere sfeer. Na de mis zijn we met enkele mensen koffie gaan drinken en dat was echt heel gezellig. Daarna ben ik naar de Huiskamer van de Lage Landen gegaan, een initiatief van het Nederlandse Genootschap. Daar zijn ook Nederlandse vrijwilligers en ontmoet je andere pelgrims. En daarna ben ik mijn Compostela bij Mieke in het pelgrimsbureau gaan halen. Leuk was dat!
Op straat zomaar leuk in gesprek geraakt met een Spaanse vrouw die ook een Camino gelopen had. ´s Avonds heb ik samen met Mieke en andere Nederlandse vrijwilligers gegeten. Al met al een hele leuke dag!
Vandaag ben ik om 12.00 uur naar de pelgrimsmis gegaan. Ik loop de kathedraal in, zoek naar een plekje en sta oog in oog met Michele, een Franse vrouw die ik allereerste dag in Granja de Moreruela heb ontmoet en na twee dagen uit het oog verloren ben, omdat zij elke dag zeker 30 km loopt. Ze was ondertussen naar Muxia en Finisterre geweest en vanochtend teruggekomen in Santiago. Verrassend!
En het wierookvat, de botafumeiro werd gezwaaid!
Na de mis had een afspraak met de twee Duitsers en twee Poolse meisjes. Zij kenden elkaar allemaal al en ik heb hen ontmoet in de herberg in Laxe. Toen hebben we gezegd: we zien elkaar vrijdag na de pelgrimsmis. Die meisjes (17 jaar) hebben met de moeder van een van hen de hele Via de la Plata gelopen: 1000 kilometer. Zo leuk om te horen hoe zij dat ervaren hebben! Hele wijze meiden al! En zo dadelijk heb ik weer afgesproken met Mieke.
Dus, ik verveel me niet hier in Santiago!
Toen ik in Castro Dozón op dit blog geschreven had, was wifi uitgevallen en moest ik opnieuw beginnen. In die tweede versie is nog een leuk verhaal weggevallen: toen ik in het klooster van Oseira was, was ik tot 19.00 uur ´s avonds de enige pelgrim. Ik vroeg ´s middags aan de hospitalero of er gewoonlijk wel meer pelgrims kwamen. Ja zeker, de avond ervoor zelfs 25. Ik zei dat ik hoopte dat er dus nog wel pelgrims zouden komen. De herberg ligt afgelegen en ik vond het niet zo prettig als ik daar ´s nachts alleen zou moeten zijn. De hospitalero begreep dat en zei dat hij dan die nacht in het kantoor van de herberg zou slapen. En hoewel er om 19.00 uur nog iemand kwam, hij is ook gebleven. Dat vond ik super sympathiek!
Zo, ik ga weer stoppen. Als ik thuis ben, komt er nog een laatste bericht. Dus toch nog: tot de volgende keer! Veel groetjes,
Dimphy
Het was weer bijzonder in Santiago aan te komen! Ik was zonet nog op het plein en als je dan die blije gezichten ziet van de nieuwe aankomers, ik weet hoe ze zich voelen! In Bandeira was dus een hele fijne en schone herberg. De twee Duitsers en ik waren de enige pelgrims. Ik heb ´s avonds nog gezellig wat met hen gedronken. We zouden elkaar de volgende dag weer ontmoeten in de volgende herberg in Outeiro. Die dag zouden we een steile afdaling én een steile klim krijgen. De afdaling was inderdaad behoorlijk, de klim viel mee. De route opnieuw door mooie bossen. Ook steeds meer eucalyptusbossen. Dat ruikt heerlijk! Deze bomen zijn aangeplant, maar niet tot ieders genoegen. Ze verdringen de natuurlijke vegetatie te veel. Maar erdoorheen lopen is wel mooi.
De herberg in Outeiro was weer voller. Maar er is daar niets te krijgen, geen winkel en op ruim een half uur lopen pas een bar. De hospitalera biedt boccadillo´s (belegd stokbrood) of kleine hapjes aan. Nu is mijn noodvoorraad (noodles) alsnog in de laatste herberg van pas gekomen. Later zagen we dat de hospitalera toch ook spaghetti maakte, maar het voelde beter de noodles op te eten: niet voor niets de hele tijd meegedragen! Ik heb een fles wijn gekocht (kon in de herberg) en die samen met de Duitsers opgedronken.
En toen de laatste etappe: 17,5 kilometer naar Santiago. Toch nog wel wat stijgingen als toetje, weer mooi bos en eucalyptus. De laatste dagen was het licht regenachtig. Dan is regenkleding wel prettig, maar ook wel wat warm. Omdat het helemaal niet koud was en het steeds zachter ging regenen, heb ik het erop gewaagd en mijn regenkleding weer uitgedaan.
Tegen 13.00 uur was ik voor de kathedraal. Ondertussen regende het wel weer. Maar tussen de buien door toch foto´s kunnen maken.
Omdat ik een dag eerder ben aangekomen dan gepland, moest ik voor de nacht van woensdag op donderdag nog een slaapplek zoeken. Ik had ´s morgens al enkele herbergen opgebeld, maar die waren vol. Maar als je aankomt, word je altijd wel aangesproken door mensen die een kamer aanbieden. En zo liep het ook! Een nette mevrouw sprak me aan, zij had een pension met slaapkamer en eigen badkamer. En heel dichtbij de kathedraal. Daar ben ik op ingegaan. Er was daar ook nog een Belgisch echtpaar. Het zag er heel schoon uit, maar helaas merkte ik de volgende ochtend dat ik toch weer wat beten van waarschijnlijk dan bedwantsen had opgelopen, er waren in ieder geval geen muggen in de kamer. Het Belgische echtpaar heeft 2 weken in een herberg op de Camino Francés gewerkt en vertelden dat de bedwantsen toch een echte plaag aan het worden zijn. Maar goed, nu overnacht ik zoals gepland de laatste twee nachten in het Seminario Hospederia San Martin en daar heb ik voorgaande jaren en ook nu goede ervaringen mee. En een lekker ontbijtbuffet!
Gisteren heb ik een leuke dag in Santiago doorgebracht. Mieke Schrieks werkt momenteel als vrijwilligster in het pelgrimbureau. Gisterenochtend was ze vrij, dus hadden we afgesproken. Eerst nam ze me mee naar de Engelse mis in een zijkapel. Een heel bijzondere sfeer. Na de mis zijn we met enkele mensen koffie gaan drinken en dat was echt heel gezellig. Daarna ben ik naar de Huiskamer van de Lage Landen gegaan, een initiatief van het Nederlandse Genootschap. Daar zijn ook Nederlandse vrijwilligers en ontmoet je andere pelgrims. En daarna ben ik mijn Compostela bij Mieke in het pelgrimsbureau gaan halen. Leuk was dat!
Op straat zomaar leuk in gesprek geraakt met een Spaanse vrouw die ook een Camino gelopen had. ´s Avonds heb ik samen met Mieke en andere Nederlandse vrijwilligers gegeten. Al met al een hele leuke dag!
Vandaag ben ik om 12.00 uur naar de pelgrimsmis gegaan. Ik loop de kathedraal in, zoek naar een plekje en sta oog in oog met Michele, een Franse vrouw die ik allereerste dag in Granja de Moreruela heb ontmoet en na twee dagen uit het oog verloren ben, omdat zij elke dag zeker 30 km loopt. Ze was ondertussen naar Muxia en Finisterre geweest en vanochtend teruggekomen in Santiago. Verrassend!
En het wierookvat, de botafumeiro werd gezwaaid!
Na de mis had een afspraak met de twee Duitsers en twee Poolse meisjes. Zij kenden elkaar allemaal al en ik heb hen ontmoet in de herberg in Laxe. Toen hebben we gezegd: we zien elkaar vrijdag na de pelgrimsmis. Die meisjes (17 jaar) hebben met de moeder van een van hen de hele Via de la Plata gelopen: 1000 kilometer. Zo leuk om te horen hoe zij dat ervaren hebben! Hele wijze meiden al! En zo dadelijk heb ik weer afgesproken met Mieke.
Dus, ik verveel me niet hier in Santiago!
Toen ik in Castro Dozón op dit blog geschreven had, was wifi uitgevallen en moest ik opnieuw beginnen. In die tweede versie is nog een leuk verhaal weggevallen: toen ik in het klooster van Oseira was, was ik tot 19.00 uur ´s avonds de enige pelgrim. Ik vroeg ´s middags aan de hospitalero of er gewoonlijk wel meer pelgrims kwamen. Ja zeker, de avond ervoor zelfs 25. Ik zei dat ik hoopte dat er dus nog wel pelgrims zouden komen. De herberg ligt afgelegen en ik vond het niet zo prettig als ik daar ´s nachts alleen zou moeten zijn. De hospitalero begreep dat en zei dat hij dan die nacht in het kantoor van de herberg zou slapen. En hoewel er om 19.00 uur nog iemand kwam, hij is ook gebleven. Dat vond ik super sympathiek!
Zo, ik ga weer stoppen. Als ik thuis ben, komt er nog een laatste bericht. Dus toch nog: tot de volgende keer! Veel groetjes,
Dimphy
-
28 Augustus 2015 - 17:14
Ine:
Hallo Dimphy
Nou je hebt het weer voor mekaar de camino. Ik heb in ieder geval geen 370 km gelopen, sterker nog nauwelijks 2 km. Ben aan het herstellen van een hernia en ben vanmorgen voor het eerst naar de stad gefietst en naar de markt geweest.Ik ken het huis ondertussen wel van binnen en van buiten.
Volgende week gaan we hoop ik met mooi weer nog even een weekje er tussen uit in Nederland.
Vorige week is Olaf getrouwd met Marleen, mooi feest gehad met goed weer.
Wat wil je nog meer.
Goede thuisreis en weer een goed begin op school.
Groet Ine -
28 Augustus 2015 - 18:25
Henk En Marijke:
Hallo Dimphy,
Gefeliciteerd voor de 4e keer een Camino gelopen wat een prestatie. Geniet daar nog maar even van de sfeer. Je hebt maar korte tij dom bij te komen. Veilige reis naar huis.
Henk En Marijke -
28 Augustus 2015 - 19:56
Frans:
Wat mooi om bekenden in Santiago tegen te komen. Want zo is het toch op de Camino. Als je iemand onderweg tegenkomt en je ontmoet die persoon/personen opnieuw, is het alsof je echte vrienden ontmoet. Nu lekker ontspannen genieten van die mooie stad Santiago. Voor straks een goede reis naar huis en tot jouw laatste blog van deze reis. Hartelijke groeten. Marretje en Frans -
28 Augustus 2015 - 20:49
Toos :
Dag Dimphy,
Wat een heerlijk lezend prachtig verhaal. Ik heb ervan genoten. Maar zo te lezen, heb jij ook weer genoten van jouw camino. Wat leuk dat je Mieke Schrieks daar hebt ontmoet. Ik volg haar ook op haar reizen.
Nu wens ik je nog een fijne thuisreis en een frisse start op school.
Voor je het weet kan je weer nieuwe plannen maken. Ik hoor het graag.
Toos -
29 Augustus 2015 - 08:39
Els:
PROFICiAT!!!wat zal je een bijzonder gevoel hebben, nu je er weer in bent geslaagd zo in je uppie(nu ja, dat uppie is betrekkelijk,haha.)
Nu weer lekker genieten van je "gewone" leefomgeving, ik hoop voor je dT dat je lukt, nu je weinig tijd hebt om te acclamatiseren.
Dymphy, welkom weer terug in Nederland !
Gr. Els.
-
30 Augustus 2015 - 13:36
Arthur Kuilboer:
Dag Dymphy, van harte gefeliciteerd met het weer behalen van de eindstreep. Ik heb erg genoten van je reisverhalen die zowel uitgebreid als leerzaam waren. Wie weet laat ik me ook nog eens overhalen om een dergelijke contemplatieve tocht te ondernemen. Het doet je geen kwaad, dat merk ik wel aan je terugblikken. Goede reis naar huis en we spreken elkaar vast snel weer. Groet, Arthur -
31 Augustus 2015 - 15:35
Wanderer To The Sea:
Leuk, een nog uitgebreider verslag van je aankomst. Inmiddels ben je alweer onderweg naar huis vermoed ik :-D
Ik heb Paul eindelijk zo ver gekregen: volgende jaar in April gaan we samen de Camino Ingles lopen. De route die ik altijd al samen met hem wilde doen. Van de winter gaan we trainen :-)
Tot vrijdag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
